انحرافات جنسی کودکان، گاهی معلول رفتارهای نامناسب پدر و مادر و اطرافیان آنهاست. دیدن رابطه پدر و مادر توسط کودک و مشاهده معاشقه و مغازله انان، سب تحریک و بیداری جنسی و بلوغ زودرس او می‌گردد. پیامبر گرامی اسلام(ص) می‌فرماید: «مرد نباید با همسر خود مقاربت نماید، در حالی که کودک در اتاق است، زیرا این عمل سبب می‌شود که در آینده طفل زناکار گردد.»
همچنین باید حرف‌های پدر و مادر با یکدیگر، در منظر کودک حساب شده باشد، زیرا انتقال غیر مستقیم اطلاعات و تاثیرات آن غیر قابل پیش‌بینی است. گاه مادران و خواهران بزرگ‌تر در تحریک‌ها، لغزش‌ها و انحرافات فرزندان، موثرترند. مادری که با آرایش غلیظ و لباس نیمه عریان بر فرزند پسرش جلوه می‌کند و یا شرکت در مهمانی‌هایی که زنان و دختران با جلوه‌های آرایشی و موهای رنگین حاضر می‌شوند، تحریک‌‌آمیزی بسیار داشته و سبب لغزش جنسی کودکان، نوجوانان و جوانان می‌شود.
گاهی تماشای عکس‌ها و فیلم‌های مردان و زنان عریان و نیمه عریان و حتی تماشای فیلمی که به ظاهر مبتذل نیست اما برای کودک و نوجوان تحریک‌آمیز است و می‌تواند آنان را دچار انحرافات جنسی نماید. از این رو، باید در آن‌چه کودکان می‌شنوند و یا می‌بینند، دقت بیشتری کرد و نباید چنین تصور کرد، فیلمی که برای والدین تحریک‌پذیر نیست، برای نوجوانان نیز چنین است. کیفیت محل خواب و استراحت کودکان نیز از نظر تربیتی به ویژه از نظر مسائل جنسی، دارای اهمیت بسزایی است. تماس بدنی دو کودک و خوابیدنشان در یک رختخواب و داشتن زندگی خلوت‌آمیز، موجب بیداری تخیلات شهوانی و تحریکات اتفاقی جنسی آنان می‌گردد.
در کل بی‌توجهی به مسائل به ظاهر کوچک ممکن است سبب انحراف جنسی کودکان گردد. بنابراین والدین علاوه بر این‌که باید رفتار خود باشند، باید روابط کودکانشان را کنترل کنند، زیرا یک کودک فاسد می‌تواند کودکان دیگر را به فساد بکشاند، به ویژه آن کودک در سنین بالاتر و دارای انحرافات جنسی باشد. به طور کلی پوشیدن لباس‌های تنگ و نامناسب، استحمام پسر توسط مادر و دختر توسط پدر، شنیدن داستان‌های شهوت‌انگیز، بی‌بند و باری محیط خانواده و بسیاری دیگر از عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و روانی می‌توانند اسباب انحرافات جنسی کودکان را فراهم سازند.
مهمترین ویژگی انسان که او را از سایر موجودات جهان متفاوت و ممتاز می‌سازد، قابلیت رشد و استعداد کمال در وجود اوست. آفریدگار جهان برای همین ویژگی انسان، تمام موجودات را در مسیر رشد و تعالی او قرار داده و همه چیز را در عالم هستی به خاطر پرورش صحیح و رشد انسان آفریده است. در این راستا پدر و مادر موظفند در زمینه شکوفایی استعدادهای خدادادی فرزندانشان، بسترهای مناسب را فراهم آورند، چرا که آنان در تربیت فرزندان مسئولند.
