بهتر است شروع گفتگو درمورد تمایلات جنسی، احساسات جنسی و رفتار جنسی در اوایل نوجوانی باشد (سنین 9تا 13سال)، زمانی که در اکثر جوانان شروع سن بلوغ است و خیلی زود به سن بلوغ جنسی می رسند. در این زمان سفر به دوره زنانگی و مردانگی شروع می شود؛ با همه سرگشتی های تعریف شده خاص خود زن و مرد. امروزه، با وجود تغییرات هورمونی جوانان از نظر فیزیکی ظرفیت زیادی برای تولیدمثل جنسی دارند. اما از نظر روانشناختی آنها سال های زیادی از نظر عقلانی رشد کافی برای فکر کردن به مسئولیت پذیری در قبال بچه دارشدن و وقوع عواقب ناخواسته یا مواجهه با احتمال بیماری های منتقل شده از راه رابطه جنسی در چنین سنی و یا یکی کردن صمیمیت جنسی با نزدیکی هیجانی برای ایجاد یک رابطه احساسی را نداشته اند. بنابراین اکثر والدین در امید و انتظارات خود تأمل می کنند طوری که بعداً با شروع فعالیت جنسی آن انتظارات راحت تر به وقوع بپیوندند.
مطالب مرتبط:
بررسی تمایلات جنسی و هویت جنسی نوجوان شما
نگرانی در مورد رفتارهای جنسی نوجوان
با رسیدن به سن دوست شدن و پارتی رفتن ها در مقطع متوسطه و اواخر سال های نوجوانی، تمایلات و احتمال فعالیت های رمانتیک جنسی افزایش می یابد؛ کمااینکه اجتماعی شدن بیشتر بین دختران و پسران تشویق می شود و نوعی هنجار محسوب می شود. بنابراین با مطالعات خودگزارش دهی دانش آموزان مقطع متوسطه مانند مطالعه ارائه شده در سال 2009 توسط نظام بررسی رفتارهای خطرآفرین نوجوانان در تگزاس به شکلی جالب همسو است. حدود 50 درصد از دانش آموزان مقطع متوسطه اکثراً گزارش دادند که مقاربت جنسی دارند (همین درصد از آنها اعلام کردند که در حال حاضر الکل مصرف کردند). با وجود این داده ها والدین باید این مباحث را بفهمند؛ درحالی که بسیاری از جوانان در اواخر نوجوانی به برقراری رابطه جنسی تمایل دارند و شمار زیادی تمایل ندارند. البته، پس از زندگی کردن دور از خانه در طی مراحل پایانی نوجوانی، شرایط مستقل از آزمایش و محاکمه (سنین18تا 23سال) وقوع فعالیت جنسی به طور قابل توجهی بالاتر است.
حال سؤال اینجاست: چه نوع چارچوب داوری و چه آموزش هایی برای والدین نیاز است تا بتوانند نوجوان خود را در زمینه نحوه مدیریت تمایلات جنسی و فعالیت جنسی هدایت کنند؟ پاسخ بسیار به ارزش های خاصی که والدین به آن پایبندند و راحتی آنها برای کنار آمدن با این موضوع بستگی دارد. از نظر نگرش بین والدین تفاوت زیادی وجود دارد. والدین کمی تمایل به هرگز مطرح نکردن این موضوع دارند یا اینکه فقط یکبار صحبت کنند بدون آنکه دوباره آنرا بازگو کنند. اما ما چیزی که از والدین شنیده ایم بیشتر در صحه گذاردن سه اصل متقاعدسازی حمایت گرایانه است: نادیده گرفتن+ گفتگو+ آموزش= پیشگیری.
شدت شناساندن انتظارات آنها به خاطر آن است که والدین آشکارا آنچه فکر می کنند عاقلانه، صحیح و درست است را با به میان آمدن داشتن مقاربت جنسی بیان می کنند.
برخی از والدین می گویند”وای، پسر نوجوان من حرفم را گوش نمی کند”.
