آیا در مورد اختلالات خوردن(Eating disorders) در نوجوان خود نگران هستید؟ اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی عصبی در نوجوانان، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری اختلالات روانی هستند که شامل اختلالات شدید در رفتار غذا خوردن می باشند.
نوجوان مبتلا به بی اشتهایی از ماندن در وزن طبیعی بدن خودداری می کند. فرد مبتلا به پرخوری عصبی، دوره‌های مکرر پرخوری و به دنبال آن رفتارهای اجباری مانند استفراغ یا استفاده از ملین‌ها برای دفع غذا از بدن دارد. پرخوری با پرخوری کنترل نشده مشخص می شود.
در این مقاله می توانید با موارد مرتبط با اختلالات خوردن، پیامدهای اختلالات خوردن و بهترین استراتژی ها برای پیشگیری و درمان آن آشنا شوید.
اختلالات خوردن در نوجوانان
اختلالات غذا خوردن می تواند تاثیری مخرب در نوجوانان بگذارد، مخصوصا دخترها بیش تر تحت تاثیر اختلالات خوردن قرار می گیرند.
برای کمک به شما در حمایت از کودک، علت های احتمالی اختلال خوردن را در کودک خود بشناسید و یاد بگیرید که چگونه با دختر یا پسر خود در مورد عادات غذایی سالم صحبت کنید.
بی اشتهایی عصبی از هر ۱۰۰ زن یک نفر را مبتلا می کند. نوجوانان مبتلا به بی اشتهایی از افزایش وزن می ترسند و حداقل ۱۵ درصد کمتر از وزن ایده آل خود هستند. آن ها بر این باورند که معیار اصلی ارزش تصویر بدنی آن هاست .
کارشناسان معتقدند بسیاری از دختران آمریکایی مبتلا به بولیمیا (bulimia nervosa) نوعی پرخوری عصبی هستند و این مشکل را مخفی نگه می دارند. پرخوری عصبی اغلب در اواخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی شروع می شود. افراد مبتلا به بولیمیا چرخه هایی از خوردن مقادیر زیادی غذا را پشت سر می گذارند و به دنبال آن استفراغ، استفاده از ملین ها یا دیورتیک ها یا ساعت ها ورزش برای از بین بردن آن انجام می دهند.
نشانه های اختلالات خوردن در نوجوانان
فکر مداوم به وزن، غذا، کالری، کربوهیدرات، گرم چربی و رژیم غذایی
امتناع از خوردن برخی غذاها
به نظر می رسد از غذا خوردن در اطراف دیگران ناراحت است.
حذف وعده های غذایی یا مصرف وعده های غذایی در وعده های منظم
کناره گیری از دوستان و فعالیت های معمولی
رژیم مکرر
نگرانی شدید در مورد اندازه و شکل بدن
بررسی مکرر در آینه برای نقص های ظاهری
نوسانات خلقی شدید
چرا نوجوانان دچار اختلالات خوردن می شوند؟
اختلالات خوردن وضعیت های جدی هستند مرتبط با شرایط پایداری از خوردن فرد که تاثیرات منفی بر سلامتی و خلق فرد داشته و کارکرد او را در حوزه های مهم زندگی تحت تاثیر قرار می دهد.
شایع ترین اختلالات خوردن عبارتند از آنورکسیا یا بی اشتهایی روانی، پرخوری عصبی یا بولیمیا، و اختلال بینگه یا پرخوری افراطی.
علت دقیق اختلالات خوردن ناشناخته است.
اختلالات خوردن در نوجوانان
با این وجود برخی عوامل ممکن است نوجوان را در معرض خطر قرار دهند از جمله:
فشار اجتماعی
فرهنگ عامه گرایش به تاکید بر لاغر بودن دارد.
به همین دلیل با مشاهده مدل های تبلیغاتی، نوجوانان حتی با یک وزن طبیعی نیز ممکن است تصور کنند که چاق هستند و بدن خود را چاق ادراک کنند.
این مسئله منجر به وسواس با موضوع کاهش وزن و رژیم گرفتن می شود.
فعالیت های مورد علاقه
برخی فعالیت ها که به لاغری ارزش می دهند ریسک اختلالات خوردن را افزایش می دهند، مانند مدلینگ لباس، یا ورزش های حرفه ای
عوامل فردی
فاکتورهای ژنتیکی یا زیستی ممکن است برخی نوجوانان را بیش از بقیه مستعد اختلالات خوردن سازند.
صفات شخصیت از جمله کمال گرایی، اضطراب نوجوان یا سخت گیری نیز ممکن است نقش مهمی داشته باشند.
پیامدهای اولیه اختلالات خوردن در نوجوانان
نشانه ها و علائم اختلالات خوردن بر اساس نوع اختلال متفاوت هستند.
نسبت به الگوهای خوردن و باورهایی که ممکن است نشان از رفتار ناسالم داشته باشند هوشیار باشید، هم چنین فشار همسالان که می تواند راه انداز اختلالات خوردن باشد.
برخی علائم هشدار دهنده در مورد اختلالات خوردن عبارتند از:
پس زدن وعده های غذایی، بهانه تراشی برای خوردن یا خوردن در خفا
تمرکز بیش از حد روی غذا خوردن
نگرانی مداوم و شکایت در مورد چاق شدن و اضافه وزن
وارسی مداوم در آیینه برای یافتن نقصی خاص
استفاده مداوم از ملین ها و قرص های تهوع آور
ورزش شدید
همواره بعد از وعده های غذایی یا در طول آنها به توالت می رود.
بیش از حد طبیعی غذا یا تنقلات می خورد
بعد از عادات خوردن ابراز ناراحتی، تنفر و یا گناه می کند.
