با نگاهی اجمالی به آمار طلاق در ایران و راهرو های دادگاه خانواده می توان به این موضوع پی برد که بیشتر آمار طلاق ها مربوط به ازدواج ناموفق و عدم شناخت کافی بوده و در ادامه مهریه های سنگین است که مشکلات خانوادگی را شدید کرده و نهایتاً باعث این می شود که یا مردان به زندان افتاده و یا زنان را از خوشبختی باز دارد.
اصلاً چرا مهریه؟
مهریه در اسلام از زمان های گذشته به عنوان یک سنت وجود داشته و به نوعی تضمین کننده خوشبختی خانم ها بوده است.شاید در آن زمان درمقابل تمامی قوانینی که به نفع مردان وجود داشت، وجود چنین قانونی به نفع زنان بسیار جالب به نظر می رسید اما به واقع چنین قانونی علاوه بر اینکه تضمین کننده خوشبختی خانم ها نبوده بلکه میزان بزهکاری و افراد زندانی را در ایران بالا برده و خود تبدیل به یک مشکل شده است شاید اگر قرار بود حقوق زن و مرد با هم برابر شود دادن حق طلاق به زنان هم بهترین راهکار بود اما جدا از این مسائل قانونگذاران به این نتیجه رسیدند تا با اضافه کردن حق انتخاب و بندی در عقدنامه با این حق که زوجین به این نتیجه برسند که مهریه عندالمطالبه بوده و یا عندالاستطاعه به نوعی بار مهریه سنگین را برداشته اند اما وجود این قانون هم نتوانسته است انتظارات را برآورده کند.
مهریه عندالاستطاعه چیست؟
درواقع روشی است که اگر زمانی کار به طلاق کشیده شد خانم با درخواست مهریه خود باید در حد توان شوهر از او مهریه گرفته و اگر مرد توانایی پرداخت را نداشت به صورت قسط بندی و یا روش های دیگر مهریه زن پرداخت شود اما از مزایای این روش عدم زندانی شدن مرد بوده و البته برخی این را نقطه ضعفی میدانند که با این روش آن حق مهریه از خانم ها گرفته شده است. اما آیا به واقع مهریه ضامن خوشبختی میباشد؟! معلوم است که خیر! این بحث ها همه و همه نمی تواند ضامن خوشبختی باشد بلکه تنها انتخاب درست و با دقت و داشتن هدف برای زندگی می تواند ضامن خوشبختی دختران و پسران بوده و اصلاً کاری با مهریه ازدواج در این میان وجود ندارد البته گرچه همین بحث ها بر سر مهریه در جلسات خواستگاری اولین جرقه های اختلافات بین خانواده دختر و پسر را می زند.