یکی از دغدغههای والدین تربیت درست و صحیح کودکان خود میباشد، ولی برخی مواقع پیش میآید که هر چه والدین سعی میکنند باز هم کودک خود را دارای مشکل مییابند، شاید دزدی یک از بحرانیترین ناهنجاری اخلاقی در کودک است و سالیان دراز افکار تمامی اقشار را به خود مشغول کرده است و همواره محققین در پی علتیابی آن میباشند. در این مطلب به چرایی و چگونگی آن میپردازیم.
گاهی والدین تغییرات رفتاری در کودکان خود مییابند که با ساختار اخلاقی خانواده کاملا مغایرت دارد، آنها میبینند کودک بدون آنکه واقف به عمل خود باشند خیلی راحت دستدرازی به وسایل کودکان همبازی خود میکنند و بعد از بازی آن اسباببازی را به خانه میآورند و یا زمانی که برای خرید همراه والدین خود به سوپرمارکت میروند به دور از چشم والدین خوراکیها را برمیدارند و در جای پنهان میکنند و این رفتار هم تا سن 8 سالگی به اوج خود میرسد و باعث نگرانی پدر و مادر میشود. والدین در تمام دورانی که میخواهند صاحب فرزند شوند تلاش دارند که رفتاری صادق و درست داشته باشند تا انعکاس درستی روی کودک آنها داشته باشد، علیرغم همه این تلاشها کودک آنها از همان دوران کودکی دزد شده است و باعث نگرانی و دلهره والدین و در برخی مواقع باعث شرمندگی والدین میشود، در این هنگام والدین باید توجه داشته باشند که کودک آنها آیا قوه تشخیص این مسئله را دارد و اگر ندارد باید تلاش کنند که با مراقبت و هشدارهایی که به او میدهند و همچنین با آموزشهای اجتماعی به او یاد بدهند که این کار درستی نیست و دارای عواقب منفی میباشد، ولی هنگامی که کودک به حدی رسیده باشد که بتواند تشخیص دهد که عمل زشت و نادرستی را انجام میدهد ولی باز هم دوست دارد که این کار را انجام دهد و آگاهانه تن به سرقت میدهد باید در این زمان واقعا شیوهای را در پیش گرفت و به فکر اصلاح کردن فرزند خود باشید و برای او نگران باشید.