کمبود توجه در کودکان

 

کمبود توجه در کودکان یکی از مهم ترین اختلالات عصبی دوران کودکی است که در بسیاری از کودکان در سنین ابتدایی کودکی آغاز شده و ممکن است اگر به آن توجه نشود و جدی گرفته نشود تا سال های زیادی فرد را درگیر نموده و او را ازار دهد. همچنین اطرافیان و والدین کودکانی که دچار اختلال کمبود توجه هستند به راحتی با این مسئله کنار نیامده و بسیار اذیت خواهند شد. گرچه آمار دقیقی از میزان ابتلای کودکان در ایران به این اختلال وجود ندارد اما حدودا 3 تا 7 درصد از دانش اموزان دوران ابتدایی با مشکل کمبود توجه مواجه هستند. معمولا پسران بیشتر از دختران دچار اختلال کمبود توجه می شوند که این نکته باید مورد توجه قرار گیرد. در صورتی که این اختلال به موقع تشخیص داده نشود و برای اقدام آن کاری نکرد به شدت می تواند در شرایط تحصیلی و اینده کودک دلبند شما تاثیر بگذارد. این کودکان در صورتی که به موقع درمان نشوند بیشتر از دیگران به آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد و رفتارهای پرخطر روی می آورند لذا ما به عنوان والدین کودک در این زمینه بسیارمسوول هستیم. برای شناخت و تشخیص اختلال کمبود توجه در کودکان راه هایی وجود دارد که در ادامه به بررسی مهم ترین ان ها خواهیم پرداخت که برخی از علائم به کمبود توجه و برخی دیگر به زیاده کاری و فعالیت بیش از حد آنها مربوط است.

کودکان مبتلا به کمبود توجه در تمرکز کردن به شدت مشکل داشته و نمی توانند تمرکز خود را به راحتی به موضوعی خاص معطوف نمایند و بنابراین به راحتی حواس پرت می شوند.
کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه در رسیدگی به وظایف و تکالیف خود و خانه و مدسه عاجز و ناتوان هستند.
با شنیدن کم ترین صدایی حواس آن ها از کاری که به آن مشغول هستند پرت می شود.
در انجام یک کار به جزییات دقتی نمی کنند همچنین در نقاشی و کارهای این چنینی نیز توجه آن ها به کلیات معطوف است
کودکان دارای این اختلال مکررا وسایل خود را گم می کنند و فراموشی در آنها به شدت رواج دارد.
آن ها در هنگامی که برایشان صحبت می کنید توجه خاصی نمی کنند و انگار که اصلا با آنها صحبت نمی شود و نمی توانیم صحبت با آنها را صحبتی رو در رو و با تمرکز قلمداد کنیم.
این کودکان به طور مداوم در حال حرکت هستند و از نشستن در یک جا و آرام گرفتن بی زارند و دوست دارند مدام در حرکت باشند.
این کودکان اگر کم سن و سال باشند مرتبا از درو دیوار بالا رفته و نمی توانند در جای خود بنشینند
پریدن میان صحبت افراد و انتظار نکشیدن برای نوبت در هر کاری از دیگر ویژگی های این کودکان است

منبع  : کودک و نوجوان-کمبود توجه در کودکان